Geen plan, maar improvisatie...

Onze vakantie van 1 tot en met 25 juni 2018

gevaren route: Kampen-Muggenbeet-aanlegplek TJ28-aanlegplek SN06 (Akkrum)-Gorredijk-Earnewâld-Visvliet-Zoutkamp-aanlegplek LM03 (nabij Dokkum)-Dokkum-aanlegplek LM75 (Alde Lije)-aanlegplek LM57 (Berltsum)-Frjentsjer-aanlegplek FL40A Skrok (Wommels)-IJlst-Earnewâld-Kuinre-Blokzijl-Kampen.

Gevaren afstand: 378,8 kilometer, vaartijd 48 uur en 18 minuten. Brandstofverbruik 66,6 liter diesel.

Op de route 14 sluizen en 64 bruggen.







Vrijdag 1 juni 2018
Gisteren ging de broer van de schipper met pensioen en dat is natuurlijk gevoerd temidden van al zijn collega's. 't Ging bijna mis: op het moment dat we hem moesten ophalen van huis brak er een soort van zondvloed los: op de snelweg was 50 km/h eigenlijk veel te hard, en op Oostervaart stonden de wegen volkomen blank.

Daags daarna (op 1 juni dus) varen we om even over half een  weg uit onze haven, weg voor een vakantie die niet van een plan is voorzien. We zien wel. Er is wel een idee dat we eigenlijk wel Zoutkamp willen bezoeken, maar daar houdt het ook wel ongeveer op. Er is ingepakt, spul aan boord gebracht, de kombuis is van eten voorzien en de watertank gevuld. Diesel halen we wel ergens onderweg, we hebben nog zo'n 60 liter in de tank.
Onze eerste etappe blijven we op heel bekend terrein: via de Aremberger Gracht en de Beulaker Wiede varen we naar Muggenbeet met een noordwesten windje van 3 Bft en matig zicht. Toch altijd weer een leuke tocht! We knopen het land aan de boot bij Muggenbeet, op de aanlegplek in het Steenwijker Diep die we maar "Geertien-umme-d'oek" hebben gedoopt. We verbazen ons over de rust die er heerst: weinig schepen!

Op de eerste vakantiedag varen we 33,4 kilometer in 3 uur en 54 minuten, met een gemiddelde snelheid van 8,6 kilometer per uur. Dat kost 5,9 liter brandstof. We passeren 1 brug en 2 sluizen

Zaterdag 2 juni 2018
Onze reis gaat vandaag ook niet zo heel erg ver: haast maken we toch niet, daar hebben we helemaal geen tijd voor! We hebben bij het ontbijt bedacht dat we best naar een aanlegplek in de Tjonger kunnen varen. Die ligt vlak voor de Linthorst Homan Sluis op een mooie locatie.

Afgelegde afstand: 13,6 kilometer in 1 uur en 42 minuten. Gemiddelde snelheid 8 km/h., brandtsofverbruik is 2,4 liter. We passeren 3 bruggen en betalen € 2,20 bruggeld (Kalenberg).

Zondag 3 juni 2018
Vandaag gaat het verder noordwaarts, naar alweer een bekende aanlegsteiger: die tegenover het Kameleondorp. Op de driesprong van vaarwateren (Meinesleat/Kruiswater, Terkaplester Puollen en de Terhernster Puollen) is een mooi punt voorzien van aanlegsteigers. Maar voor het zover is moeten we eerst de Linthorst Homansluis door, en via de Helomavaart gaan we op weg naar de Engelenvaart. Daar is de oever nog steeds gevaarlijk (dat komt er nou van als je geen enkele vorm van onderhoud pleegt) en worden de bruggen die we tegen komen vlot bediend. Een mooi vaarwater!

Na Heerenveen komen we in het kanaal langs de bedrijventerreinen en uiteindelijk varen we weer tussen weilanden en boerderijen en genieten van het mooie uitzicht.

Onderweg zien we in het Nieuwe Heerenveense Kanaal ook nog een fraaie platbodem die ons tegemoet komt. Aan boord is bemanning genoeg, maar omdat er niet erg veel wind staat (een zuidwestertje van 3 Bft), lijkt dat een beetje overdreven...  Maar, een mooi gezicht is het wel!

Uiteindelijk komen we waar we zijn willen en we meren aan de steiger SN06B, die vast zit aan een eilandje. Het heeft de afgelopen week enorm geregend (op sommige plekken een complete wolkbreuk) en het eiland is onbegaanbaar!

Afgelegde afstand 34,4 kilometer in 4 uur en 6 minuten met een gemiddelde snelheid van 8,4 km/h. Verbruik: 5,8 liter diesel. 
We passeren 4 bruggen en 1 sluis.

Maandag 4 juni 2018
Eerst maar even afval lozen. Omdat de vuilniscontainer op onze aanlegplek door de regen niet bereikbaar is zonder natte voeten, wijken we even uit naar de container die een eindje verderop staat, bij SN09. Vervolgens naar Oost, diesel halen. We varen achter een mooie platbodem aan en de schipper aarzelt erg lang of hij er voorbij zal gaan. Hij doet het niet en moet daardoor op de beurt wachten aan de pomp: de platbodem had hetzelfde plan. We scoren in de winkel een gasaansteker voor de kombuis (de gele heeft de geest gegeven na zo'n 10 jaar trouwe dienst, slechte kwaliteit dus). De schipper wil ook nog Grotamar kopen, maar dat is er niet. Dan moet dat maar elders gekocht worden, één keer een lage dosering zou moeten kunnen. Na de tankbeurt gaan we door de Meinsleatbrêge, die sinds de laatste gemeentelijke herindeling gratis is geworden. Waar zo'n herindeling al niet goed voor is... We varen door, passeren de Weidlânsbrêge en stoppen voor de spoorbrug, om victualiën in te slaan. Dat leidt er eindelijk toe dat we de traditionele sukerbôle aan boord krijgen. Dan gaat het verder, over het Leppe-akwadukt en dan naar Aldeboarn, dat mooie plaatsje met het smalle kanaaltje.

Nou hadden we al eerder een wittige platbodem gezien, die op lage snelheid aan het varen was, En die lopen we dus op in Aldeboarn, zodat we het hele dorp door varen vlak achter die trage, trage schipper aan. Lastig varen dus, de schipper heeft betrekkelijk weinig van het mooie dorpje gezien.

de doortocht in Aldeboarn...

Na het mooie dorpje varen we door het mooie landschap, op naar Gorredijk. Aanvankelijk achter de trage platbodem aan, maar als zich de mogelijkheid voor doet om er langs te gaan geeft de schipper flink wat porrie, en daar gaat de Beereboot. Later zien we de schuit nog weer terug, als wij ons opmaken om Gorredijk weer te verlaten. Maar voor dat het zover is moeten we nog wat bruggen en sluizen passeren. Natuurlijk liggen we op ons min of meer vaste plekje bij het park. Dat betekent wel dat we morgenochtend weer een hele rij bruggen en een sluis moeten passeren, maar ach, we hebben toch vakantie! Ons plekje is mooi!

We varen 26,2 km in 3 uur en 36 minuten met een gemiddelde snelheid van 7,3 km/h. Brandstofverbruik: 4,1 liter. We passeren 15 bruggen en 1 sluis.

Dinsdag 5 juni 2018
Vandaag doen we even niets... We blijven liggen in Gorredijk, halen een cappucino met appelgebak bij de sluis en wandeleent om te douchen.  's Avonds hebben we een lekker etentje bij de plaatselijke Italiaan. Daarna wandelen we wat, bekijken het dorp en lezen op een bord wat over de geschiedenis.
Bij de sluis is het wel leuk zitten: er wordt geschut en we zien de sluiswachter met de lange boom de deuren handmatig bedienen. We zoeken uit hoe het zit met de douches hier en maken gebruik van een keurige ruimte in een pand met de merkwaardige aanduiding "Leidse Plein". Je moet 80 cent betalen om er in te kunnen en 60 cent voor het douchen.

Woensdag 6 juni 2018
Tijd om te vertrekken, maar eerst is daar die "vlugge" wittige platbodem met de blauwe spiegel weer. Daarna is het onze beurt. Gaat de platbodem in de richting Assen, wij gaan de andere kant op. Weer door alle bruggen, de sluis, weer wat bruggen en na de Rolbrêge stuurboord uit naar het Polderhoofdkanaal. Maar dat had je gedacht. Bij de Schouwstraslûs, die toegang geeft tot het kanaal ligt aan de andere zijde een schipper die de borden niet goed heeft gelezen. Dat leidt tot een storing... Uiteindelijk belt de Beerebootschipper maar met de gemeente, en daar wordt verteld dat het wel een uurtje kan duren. Volgens de schipper aan de overzijde is het de schuld van de Beereboot, want die heeft op de knop gedrukt voor de bediening nadat hij dat had gedaan. Tja, andere realiteit, zullen we maar zeggen. Maar aan de rode knop komen is toch wel wat onhandig als er niets aan de hand is! Na een uur of zo is de weg vrij en kunnen we opstomen naar Nij Beets. Daar "nemen" we de brug in de Geawei/Prikkewei, gaan bakboord uit en zien vervolgens zeven bruggen voor ons, die duidelijk door dezelfde ontwerper zijn gemaakt.

Het is een aantrekkelijk stukje vaarwater, ondanks dat het een tocht van bijna 4,7 kilometer rechtuit is voordat je aan het einde weer bij een sluis aankomt. Wel wat vreemd: de sluis en de brug die je eerst passeert zijn zelfbediening, de laatste brug en de laatste sluis worden op afstand bediend. Er staat daar geen bord die dat vermeldt. Enkele weken later verneemt de schipper dat de tweede sluis in een andere buurtschap met een ander bestuur ligt...

Na het schutten (let op: de as van het vaarwater verspringt) gaan we via het Grietmansrak en de Headamsleat naar Earnewâld. Het is tenslotte ook weer tijd voor onze beroemde versnapering BB (bier/bitterballen), een patatje en - morgen - boodschappen. De sukerbôle dreigt op te geraken. Na wat stoelendans op het terras bij Westersail om de rook van een sigaar te ontwijken gaat de schipper even op struin en koopt een fles Grotamar. Zo, nu kunnen we er weer een hele tijd tegen. We genieten van het fraaie weer en de beweging die daarvan het gevolg is, hoewel we - niet voor de eerste keer deze vakantie - moeten constateren dat het erg rustig is op en rond het water. Aan het einde van de middag haalt de schipper bij de havenautomaat (kan je een heel gezellig gesprek mee voeren maar niet heus) een ticket voor het havengeld.

Afgelegde afstand: 21,3 kilometer in 2,7 uur met een gemiddelde snelheid van 7,9 km/h. Verbruik: 3,8 liter diesel. We passeren 11 bruggen en drie sluizen.

Donderdag 7 juni 2018
We gaan vandaag eerst een flink stuk over het Prinses Margrietkanaal (vaak afgekort tot PMK) tot ver voorbij Fonejacht, om vervolgens bij Gerkesklooster bakboord uit te gaan, en vervolgens terstond weer naar stuurboord af te slaan. Het is een aantrekkelijke tocht: eerst een stukje Alde Feanen, dan het kanaal, het Burgumer Mar en dan de Munnikezijlster Riet op. Maar eerst dus even die sukerbôle en de andere boodschappen. Sukerbôle is bij ons aan boord een traditie: zodra we in Fryslân zijn mag het gehaald worden en gegeten. In de Friese traditie was het een cadeau voor de moeder die een dochter ter wereld had gebracht (was de boreling een jongen, dan werd een krentencake gegeven). Het is zo vroeg in de ochtend al schitterend weer en na het boodschappen doen en het ontbijt gaan de trossen los.

Het Prinses Margrietkanaal is behoorlijk breed, één van de belangrijkste kanalen in Fryslân. We komen er flinke vrachtschepen tegen, maar ook allerlei andere schepen van liefhebbers, haastmakers en ander waterrecreatievolk.

Zo varen we door, totdat we - na de doorvaart van de Kromme Ee en het nieuwe akwadukt dat daar is gemaakt - bij het Burgumer Mar komen, waar de centrale aan de oever een vast punt vormt. Het is wel even vreemd: op de elektronische waterkaart wordt bij het doorkruisen van de Kromme Ee aangegeven dat we dwars door de Friese weilanden varen, van de betonning op de kaart klopt niet veel meer (of liggen ze in het water nou verkeerd?)

Het geheel levert een mooi en wijds zicht op. Na de overtocht over het meer komen we in het Kolonelsdiep of Caspar Di Roblesdiep. waar we de Schulenborgbrêge voor ons (en een ander schip) zie draaien. Na nog twee bruggen gaan we dan de Stroobosser Trekvaart op, om na 100 meter al stuurboord uit te gaan, waar het water is getooid met de naam Oude Kolonelsdiep. Het loopt achter het industriegebied van Gerkesklooster langs en we verbazen ons over een motorjachtje dat daar ligplaats heeft gekozen. Een eindje buiten Gerkesklooster ziet de schipper het Grutte Ear liggen, het satelliet-volstation dat hier in het weidse land is gemaakt.

We varen door de Twee Provinciën Polder, die haar naam ontleent aan het feit dat de provinciegrens van Groningen en Fryslân er dwars doorheen loopt. We varen inmiddels op de Lauwers, een riviertje dat uiteindelijk - hoe kan het ook anders - uitmondt in de vroegere Lauwerszee, nu het Lauwersmeer. Er loopt een aardige stroming in het water, kennelijk staat de Friese Sluis bij Zoutkamp open om het overtollige water te spuien.

Na nog een tijdje genieten van het mooie landschap arriveren we bij Visvliet, ons einddoel van de dag. Daar meren we aan een steiger vlak onder de brug.

We zoeken daarna de schaduw op, het is behoorlijk warm geworden en in de boot is het benauwd. Ook de kinderen uit de omgeving hebben het warm, zij komen om verkoeling te zoeken in het water van de Lauwers. Ze springen vanaf de steiger en vanaf de brug in het verkoelende water.




's Avonds genieten we van de ondergaande zon, die de hemel in een mooie, oranjerode gloed zet. Da's een goed teken: avondrood brengt mooi weer aan boord!

Afgelegde afstand: 31,6 kilometer in 3,7 uur met een gemiddelde snelheid van 8,5 km/h. Brandstofverbruik: 5,4 liter diesel. We passeren 1 brug.


Vrijdag 8 juni 2018
Anker op, Zoutkamp, here we come! Het is toen voor half elf als we de landvasten losmaken en de steven in de richting van Zoutkamp wenden. Verder genieten van het mooie landschap onder een hemel die langzaam maar zeker steeds meer bewolkt raakt. Er zit vanaf de ochtend hoge sluierbewolking in de lucht, meestal een teken van een weersomslag.

Sluizencomplex Munnikezijl

Ach, het is niet zo ver meer, dus kunnen we rond een uur of 12 wel in Zoutkamp meren. Dat denken we, maar we hebben niet gerekend met de brug van Pieterzijl. Die is kennelijk van mening dat we daar moeten blijven: wat de schipper ook onderneemt: de brug functioneert niet. Ja, de lichten gaan op rood, maar de slagbomen blijven keurig staan en de brug blijft dicht. Na wat pogingen, ook van de "brugwachter" en een plaatselijke deskundige (ex-brugwachter) hebben we het telefoonnummer maar gebeld dat is aangegeven op de bedieningskast. Er zal een monteur komen, zo belooft de provinciale medewerker, maar dat kan wel even duren. Ondertussen vermaken we ons met een moeder die haar drie- of vierjarig zoontje meeneemt om te vissen (voor de eerste keer in zijn leven). Hij vindt het geweldig, maar na zo'n twintig minuten is het einde van de spanningsboog wel bereikt. Het kereltje springt van hot naar haar, steekt de weg over (hij weet dat er links en rechts gekeken moet worden, maar doet dat met een tempo dat je je afvraagt of hij überhaupt iets heeft kunnen zien). Uiteindelijk komt de monteur, die er na zo'n tien minuten in slaagt de brug te laten bewegen in opwaartse richting. Dat betekent dat wij de brug doorvaren, aan de andere zijde de boot vastknopen en de monteur - die de oorzaak van de storing nog niet heeft kunnen vinden -  bedanken om vervolgens verder te varen. Dit alles zorgt er voor dat de plaatjes die in dit stukje tekst zijn opgenomen pas een uur later gemaakt konden worden...

Maar we gaan vol goede moed verder en komen bij de Friese Sluis, die inderdaad op spuien staat. Een oproep met de marifoon op kanaal 85 leidt er toe dat de lichten op rood-groen gaan, de achterdeur gaat dicht en we kunnen de sluis in. In een rustig tempo zakken we een eindje, om vervolgens de Zoutkamper Ril op te varen. Vlak voor de scheidingston stuurboord uit, daarna onder de Reitdiepbrug door, het havenkommetje bij ZK86 in en met een mooie boog meren we daar aan de steiger. Het is één uur in de middag. Die middag gebruiken we om een boodschap te doen en weer eens lekker te douchen en een biertje te halen op het terras van ZK86. Het havengeld wordt afgetikt. We bedenken dat we zin hebben in kibbeling en dat halen we zo rond vijf uur die middag bij de vishandel die op de dijk staat met een wagen. Dat smaakt goed! We hebben ook nog een ontmoeting met mensen die komen kijken bij een boot die daar te koop ligt: een IJlster Vlet van een meter of tien, waar ze met drie kinderen op willen varen.  We geven ze wat informatie (waar moet je op letten als je een boot gaat kopen), zeggen dat de vraagprijs voor het schip ons niet gek lijkt - we zouden het zelf voor die prijs hebben kunnen kopen als we niet zo'n geweldig schip hadden - ) en we geven ze een Palaver (ons clubblad) me. Wie weet...

Afgelegde afstand: 12,5 kilometer in 1,5 uur met een gemiddelde snelheid van 8,3 km/h. Brandstofverbruik 2,1 liter diesel. We passeren 1 brug en 1 sluis.

Zaterdag 9 juni 2018
Vandaag geen zonnetje, maar af en toe wat miezer. Ondanks dat besluiten we om het Lauwersmeer over te steken en op die manier richting Dokkum te varen. Daar zullen we water tanken en dan verder gaan. Dokkum was immers al zo vaak een stopplek en er zijn nog zoveel onbekende steigertjes...
En weer om ongeveer half elf steken we van wal en varen via het laatste stukje Reitdiep de Zoutkamper Ril op. Mooi breed vaarwater door een weids landschap. Aan de boorden van het water zien we de Schotse Hooglanders pootje baden.

Het is een fraai gezicht, er gaat ook een enorme rust van uit. Vlak naast de imposante runderen dobbert een ganzenfamilie op het water. Af en toe miezert het wat, maar het is niet koud. Dan komen we op ruimer water en verleggen de koers naar bakboord. Ongeveer twee uur na ons vertrek vanuit de garnalenplaats komen we bij de Willem Lorésluis, waar we vlot geschut worden dankzij de oproep via de marifoon. Daarna gaan we verder, passeren de Engwierumer Brug en besluiten op laag tempo verder te gaan om zo de middagsper te ontlopen. Zo komen we aan bij de Ir. D.F. Woudabrug, die door de schipper ruim van te voren wordt aangeroepen met de marifoon. De brugwachter belooft de brug te openen zodra we dicht genoeg genaderd zijn. We kunnen zonder vaart te verminderen door varen. Ondertussen glijdt het mooie Noord-Friese landschap voorbij, zwaaien we naar fietsers op het vroegere jaagpad dat is bevorderd tot fietspad en passeren de steenfabriek bij Oostrum. De scheve schoorsteen staat er nog, maar op het dak van de loods waar het ding staat is een extra dakbedekking aangebracht omdat er nog wel eens het een en ander aan steen naar beneden komt. Er ligt zelfs een complete verankeringsring op dat dak... We gaan verder en komen bij aanlegplek LM03. Dat lijkt ons eigenlijk wel een leuke plek om de nacht door te brengen. Dus wordt ook hier het land weer aan de boot vastgemaakt en genieten we volop van de rust van het noorden. We kijken baar de koeien in het weiland aan de overzijde van het vaarwater en zien een aantal luchtgevechten van de plaatselijke bruine kiekendief met zwarte kraaien en met kieviten. De kiekendief delft het onderspit...

Afgelegde afstand: 24 kilometer in 3,2 uur met een gemiddelde snelheid van 7,5 km/h. Brandstofverbruik: 4,3 liter. Aantal bruggen 2, aantal sluizen: 1.

Zondag 10 juni 2018
Vandaag is de broer van de schipper jarig. We hoeven niet langs te komen, de broer zit ergens in het diepe zuiden van Europa in het zonnetje te genieten van zijn vakantie. Natuurlijk is er wel een telefonisch contact met de felicitaties, hij heeft het daar naar de zin. Bij ons is er weinig zon en de wind zit vast in het Noorden. Dat heeft betrekkelijk weinig invloed op de temperatuur, die een aangename stand van rond de 20 graden aanhoudt.
Om half tien gaat het ankerop, en zetten we koers naar de vroegere admiraliteitshaven van Fryslân, Dokkum. Voordat we binnenlopen zien we dat de bomen op de kade vlak voor Dokkum allemaal geveld zijn, en dat er stug gewerkt wordt aan de oeververdediging, die thans in staal wordt uitgevoerd. Dat staat stoer, en staat ook garant voor golfslag... Dan varen we Dokkum binnen en meren aan de steiger bij de begraafplaats. Daar staat de waterkraan. We ontdekken dat die het gratis doet, we hadden er op gerekend dat we gebruik moesten maken van de aan/uit-app. Terwijl de tank gevuld wordt maakt Marion een babbel met de schipper van de boot die voor ons aan de steiger ligt. Die vaart wat heen en weer met zijn vrouw en hun hondje op een oude schuit die er voortreffelijk uitziet. De oude baas geniet van het varen. Nadat we de tank gevuld hebben nemen we afscheid en varen de Admiraliteitshaven in. Aan de andere zijde van Dokkum moeten we wachten tot dat de Altena- en de Iebrêge draaien. Omdat de brugwachter vandaag een langzame dag heeft duurt dat wel even... Die twee bruggen leveren een totale wachttijd van bijna een half uur op. Maar ja, de afstand tussen beide bruggen bedraagt dan ook wel 330 meter en het gesprek van de brugwachter met een passant verbijsterend interessant... En natuurlijk ligt daar weer zo'n handige zeiler die meent dat je al vast midden in het vaarwater moet gaan liggen als je nog niet aan de beurt bent, samen met de schipper van een huurschip die nog de nodige ervaring moet opdoen. Een aanvaring kon maar net voorkomen worden... We komen er goed van af en stomen op naar de Klaarkampster Brug. Die zal draaien als we wat dichterbij zijn, zo deelt de brugwachter mee in reactie op onze oproep. En zo gaat het verder, door Burdaard, waar we de twee bruggen tegen betaling van het vereiste bruggeld (€ 4,50) in een bestek van zo'n zes minuten passeren, maar opnieuw met koekenbakkers op huurbakken te maken krijgen (weer een bijna-aanvaring). Wat mopperig gaan we verder om tenslotte bij Bartlehiem - nadat we een motorjacht hebben ingehaald dat ons behoorlijk in de weg voer - stuurboord uit te gaan, de Blikfaert op, de noordelijke Elfstedentochtroute. We passeren een mooie steiger (hebben we al eens gelegen) en gaan verder door het fraaie maar bij tijd en wijle kale landschap. Weinig bomen en struiken, boerderijen op flinke afstand: als je hier bij een straffe oostenwind van Franeker naar Dokkum schaatst, heb je het heel slecht! Maar nu is het mooi weer en uiteindelijk varen we via de sluis van Alde Leie - die we zelf moeten bedienen - naar ons aanlegplekje, LM75. Daar zijn de tegels verwijderd, en is gekozen voor een bedekking met gras. Alleen: het gras moet er nog gaan groeien, er ligt overal graszaad... 

Die avond lopen we naar Ouwe Syl en eten bij Auke in het Graauwe Paard. Daarna wandelen we weer terug naar het bootje. 's Avonds, als het vrijwel helemaal donker is (tjonge, wat is het dan al laat!) ziet de schipper de lichten van Ameland en Terschelling. 

Afgelegde afstand: 24,9 kilometer in 3 uur met een gemiddelde snelheid van 8,3 km/h. Brandstofverbruik 4,5 liter diesel. We passeren 5 bruggen en 1 sluis.

Maandag 11 juni 2018
Vandaag varen we een wat kortere etappe. We hebben het plan opgevat om ergens halverwege Franeker in de Ried te overnachten. Daar zijn mooie aanlegplekken die we nog nooit hebben benut. Vol goede moed steken we om kwart voor elf van wal richting Vrouwbuurstermolen. Dat levert een mooi beeld op.

LM57

De molen staat weliswaar stil vandaag maar de vaartocht er langs is fraai. Ook daarna is het puur genieten van het mooie, wijdse landschap. Zo tutteren we door in de richting van Wier, waar we weer een sluis zullen passeren. Ondertussen komt de Navo-radar die bij dat dorp staat in zicht. Dan volgt een haakse bocht en daar is het sluisje, dat we - net als gisteren - zelf bedienen. Na het schutten vervolgen we onze weg naar Berltsum (mooie koepelkerk!) en na de kassen bij het Moddergat gaan we stuurboord uit, de Ried op. Na ongeveer 2,7 kilometer zien we een leuke aanlegplek en daar eindigt onze tocht voor deze dag. Het is geweldig mooi, Hollands zomerweer op een stek midden in het land. Op een bord vlakbij de aanlegsteiger staat een heel verhaal over het klooster dat hier in vroeger tijden heeft gestaan.

Dan vult een omineus gebrom de lucht, een gebrom dat al snel aanzwelt tot een flink lawaai. Dat komt niet van de visarend die hier rondvliegt. Er is een andere vreemde vogel in de lucht die we hier eigenlijk voor het eerst zien. In Limburg zagen we ze al wel vaker, maar deze komt vast van de vliegbasis nabij Leeuwarden. Het is wat lastig om het ding goed op de foto te krijgen, maar we slagen er in een plaatje te maken.

De AWACS komt even mooi in beeld voordat 'ie weer de wolken in duikt. Af en toe komt er ook een straaljager voorbij, die goed laat horen dat 'ie passeert...

Afgelegde afstand: 13,6 kilometer in 1,9 uur met een gemiddelde snelheid van 7,2 km/h. Brandstofverbruik 2,6 lieter diesel. We passeren 1 sluis.





Dinsdag 12 juni 2018

Als we het dan toch over korte tochtjes hebben: vandaag de kleinste afstand afgelegd: we eindigen in Franeker. Onderweg is er nog steeds dat mooie landschap en we meren uiteindelijk op ons vertrouwde plekje, achter de Stadsherberg. We benutten de tijd die middag voor een wandeling door de stad, bekijken de fontein die daar in het kader van Leeuwarden, culturele hoofdstad is geplaatst (alle Friese steden hebben een fontein). De fontein symboliseert de Oord-wolk, genoemd naar de sterrenkundige die uit deze stad komt. 


We pikken een terrasje, maar moeten daar wel even verkassen omdat de fontein ons wat natspettert. Na dat terrasje, waar de rust vanwege werkzaamheden aan het stadskasteel (de Martenastins) verre was te zoeken, lopen we verder om even de benen te strekken. Het zestiende eeuwse pand wordt opgeknapt, de werkzaamheden veroorzaken veel herrie en stof.

afgelegde afstand 7,5 kilometer in 1 uur met een gemiddelde snelheid van 7,5 km/h. Brandstofverbruik 1,4 liter diesel.

Woensdag 13 juni 2018
We blijven vandaag in de stad van Eise Eisinga en Hendrik Jan Oord. Na de koffie op het terras van de Hema lopen we rond en genieten van het moois dat de stad te bieden heeft. Dit bijvoorbeeld.

Daarna gaan we naar de kringloopwinkel die we een tijd geleden hebben gevonden: helemaal proppie-vol met allerlei spullen, van heel oud tot vrij modern. De Wartburg die hiernaast staat afgebeeld is van de eigenaresse van de winkel. In die winkel vind je petroleumstellen, pakken Heerenbaai en Van Rossums Troost, poppen, pijpen, glazen, kleding, wandelwagens, speelgoed, je kunt het zo gek niet bedenken of het staat er wel op een of andere wijze. Nadat we - zonder spullen - de winkel weer hebben verlaten lopen we om het centrum heen. Via een bruggetje belanden we weer in het middelpunt van de stad. We kijken bij een makelaar en zien een huis dat ons wel aanspreekt. Het is opvallend dat diverse oude woningen van een lelijke verflaag zijn voorzien. Onderweg bekijkt de schipper het Korendragershuisje. Maar dan komen we bij het "aansprekende huis" en constateren dat ook daar vieze verf op zit. Jammer! We hobbelen weer terug naar de boot en maken ons op voor een lekkere spetterpartij. De douches zijn namelijk niet erg ver weg.
's Avonds gaan de lichten aan in de Stadsherberg. Dat was gisteren ook al zo, en dat levert een mooi plaatje op. Je zal maar gestraft worden met zo'n uitzicht...

Wij eten op onze eigen manier: er wordt een potje gekookt. Dat betekent dat de Dutch Oven tevoorschijn wordt gehaald. Het levert nog een mooie vispatij op: het roostertje waar de deksel van de Dutch Oven op geparkeerd wordt blijft aan het deksel plakken totdat de schipper met een zwaai het deksel op de … plons! Weg roostertje... Na een kwartiertje vissen met een pikhaak hebben we beet: als die weer boven water komt hangt daar het roostertje aan! Tja, zonder geluk vaart niemand wel. We eten lekker!

Donderdag 14 juni 2018
We moesten maar weer eens gaan varen, want anders bestaat het risico dat we de weg naar huis vergeten. Daar kan je natuurlijk een lang gesprek over hebben, maar de afgelegde afstand van vandaag is nog niet het dubbele van die van eergisteren. Er is namelijk een leuke aanlegplek in de buurt van Wommels, de plek waar de opa van een jochie vandaan kwam die we spraken bij Visvliet. Dat mannetje wist te vertellen dat opa ieder jaar met zijn verjaardag naar Visvliet kwam met de boot! Maar goed, wij maken nu dus de omgekeerde tocht. Vanuit Franeker onder die nieuwe brug door, naar het Prinses Margriet Kanaal totdat we bij de Franeker Vaart komen. We worden een soort van achtervolgd door een ander motorjacht, maar als we Wjelsryp voorbij zijn, is dat verdwenen. We gaan onder de verzakte brug door, varen langs het landje en de aanlegplek waar we in een vorige vakantie een potje hebben gekookt.
Zo rond half tien schijnt de zon nog vrolijk, maar langzaam maar zeker laat die ons wat in de steek. dat eindigt rond een uur of drie, als we al een tijdje op ons mooie plekje aan steiger FL40A bij de polder met de mooie naar Skrok gemeerd liggen tot de volgende beelden.



Links een windmeter die windkracht 5 Bft aangeeft met een uitschietertje naar bijna 7, en rechts het bijbehorende regenbuitje...
We mochten niet klagen, eigenlijk was dit de eerste echte regenbui in onze vakantie, die andere buitjes waren meer miezer-dingetjes die dan een minuut of tien aan hielden. Maar ook hier werd het weer vrij vlot droog, nadat het wel even geplenst had.
Die bui en de harde wind hadden wel weer tot gevolg dat we een beetje verstoken bleven van de mooie vogel-beelden die we andere jaren daar wel eens hebben gezien, maar je kunt natuurlijk niet alles hebben.

Ondertussen was in Wommels het foute feest aan de gang. Om eens te zien wat daar zoal gebeurde keken we even op internet, en ja hoor: volkomen fout en dus wel weer heel leuk!

Afgelegde afstand: 13,6 kilometer in 1 uur en 54 minuten met een gemiddelde snelheid van 7,2 km/h. Verbruik brandstof: 2,4 liter diesel. We passeren 1 brug.

Vrijdag 15 juni 2018

Abbegaasterketting

Vandaag verkassen we weer, en wel naar een plek waar we nog nooit hebben overnacht. Tenminste niet in die stad (Jazeker: één van de elf Friese steden is ons doel). Om kwart voor tien vertrekken we, want we hebben vandaag wel wat werk aan de winkel. Er moet weer eens water ingenomen worden, en er zijn nogal wat bruggen die ons wachten. Voeg daarbij een middagpauze, en je bent zomaar weer wat uurtjes onder de pannen. Het temperatuurtje is aangenaam, het zonnetje is ook weer aanwezig en het zachte briesje zit in het zuiden. We gaan eerst maar eens naar Bolsward, waar we drie bruggen hebben op zo'n kilometer vaarweg. Bij de eerste brug moet gewacht worden op de brugwachter, die na een kwartiertje op zijn fiets komt aangereden. Na die eerste brug gaat het in de stationair maar met de motor in het werk naar de tweede brug, en dan vervolgens naar de derde. Dan komen we uiteindelijk in de havenkom die eindigt op het Krûswetters. Daar halen we vers drinkwater en met een volle watertank varen we richting Wolsumerketting. Na Abbegaasterketting en de voetbrug van Oostrum ligt er de spoorbrug. Maar voor het zover is zien we eerst een huurbak die het niet helemaal snapt: rood licht betekent voor hem doorvaren... Tja, even wachten kan natuurlijk niet als je haast hebt, en iedere cent huur moet eruit gehaald worden, toch? Maar dan komt dus de spoorbrug. Daar moeten we een kwartiertje wachten (kennelijk was onze planning toch niet helemaal jofel, al was het oponthoud bij die voetgangersbrug iets langer dan gedacht). Maar dan zwaait de spoordraaibrug open en kunnen we onze koers verleggen naar bakboord, zodat we IJlst in varen. Daar vinden we aan de bakboordszijde van het vaarwter een aanlegplek. De schipper heeft even een discussie met een zeer gastvrije inwoner van dit mooie stadje die het niet goed vindt dat je voor zijn met onkruid overwoekerde tuintje gaat liggen, want ja, de vrouw hè...

Na het meren gaan we maar eens aan de wandel en belanden op het terras van de Stadsherberg "Het wapen van IJlst" aldaar. Het aloude KAB-je (koffie, appelgebak, bier) staat op het programma, maar bij het tweede biertje worden wat versnaperingen toegevoegd, waar onder een Frysk Plankje met droge worst, twee soorten overheerlijke kaas, olijfjes en andere lekkernijen. Vanaf ons terras zien we de brug open en dicht gaan, staan auto's daar voor te wachten, en genieten we van het hele gebeuren. Na onze versnaperingen wandelen we door het mooie stadje, ontdekken we de Poiesz (handig voor de inkoop van sukerbôle en bruin brood).

Ijlst… of Drylts, zoals de Friezen dat zeggen. Mooi stadje!

Afgelegde afstand: 19,6 kilometer in 2 uur en 48 minuten met een gemiddelde snelheid van 7 km/h. Brandstofverbruik: 3,5 liter diesel. We passeren 9 bruggen.

Zaterdag 16 juni 2018
In het scheepslogboek heeft deze dag de titel "op bekend terrein" meegekregen. Vandaag zal de reis naar de Meerkoet gaan, via allerlei al eens bevaren vaarwegen. Eerst kijkt de schipper nog naar het droog zetten van een motorschip dat gisteravond bij de werf is gebracht. We maken het niet meer mee: men is zeer lang bezig en dan ligt het witte gevaarte nog steeds in het nat. Omstreeks tien over tien vertrekken we, en ongeveer dertig minuten later komen we bij De Skou, de brug bij Osingahuizen. Op het Heegemer Mar varen de skûtsjes, we zien ze aan de horizon varen.

Skûtsjes op het Heegemer Mar

Het is rustig op het water. We passeren Wâldsein en varen het Sleatemer Mar op. Daar worden we achtervolgd door een ander schip dat ons inhaalt, maar dat ook gelijk met ons door de brug van Sleat vaart. En dan zo langzaam gaat dat we de snelheid er helemaal uit moeten halen, zelfs in het stationaire werk gaan we nog te hard. Fijn hoor, zo'n schipper die overal rekening mee houdt... Gelukkig gaat 'ie bij de Wâldsleat rechtuit, terwijl ons plan is om bakboord uit te gaan. We kunnen weer onze eigen snelheid varen en gaan op weg naar het Brandemeer. Daar is een aanlegplek die we ooit nog eens moeten uitproberen... Maar niet nu, we zijn op weg naar de Follegasleat en de bijbehorende brug, die probleemloos voor ons draait. Even voor half twee draien we de Pier Christiaansleat op en meren even daarna tegenover het nieuwe "dorpje" dat daar is gebouwd voor de happy few.

We bewonderen er opnieuw de mooie ondergang van de zon (in de wetenschap dat die morgen weer terugkomt om voor onze opvolgers hetzelfde mooie kleurenpalet tevoorzchijn te toveren).

Op deze mooie dag is de afgelegde afstand 26,2 kilometer, in 3 uur en 24 minuten afgelegd met een brandstofverbruik van 4,9 liter en een gemiddelde snelheid van 7,7 km/h. We passeren 3 bruggen.




Zondag17 juni 2018
Zo'n tochtje van nog net geen 14 kilometers. Het is altijd weer een leuke route! Vanuit Ychtenerbrêge varen we via de Pier Christiaansleat naar de Kuunder. Onderweg komen we nog langs Schoterzijl. We kijken naar de vogels onderweg, genieten van gele plompen, plompeblèren en waterlelies, van de rust op het water en van het varen. Bij het Wijd (hier geschreven als Et Wied) zien we de verdere ontwikkeling van een dorpje vakantiehuizen en constateren dat de steiger in het verbrede vaarwater is verdwenen. Daar missen we niet veel aan: de zwarte kunststofsteiger was geheel wit gemaakt door de meeuwen die er altijd op zaten. Eenmaal bij het haventje van Schoterzijl meren we rond kwart voor twaalf voor een lunchstop: zouden we doorvaren dan komen we in de middagsper terecht van de Kuunder Sluus, en daar lig je niet zo heel erg comfortabel. We hebben er een babbel met onze achterbuurman die kort na ons meert en in Kuinre zijn thuishaven heeft. Hier gaan ze even douchen op de camping. Als wij wegvaren komen zij net terug. We vervolgen onze weg door het leuke vaarwater van de Tusschen Linde (waarom de provincie de spelling van dit mooie riviertje nou heeft gemoderniseerd ontgaat de schipper). Bij de sluis hebben we een gezellige babbel met de dame die de deuren bedient en de brug laat draaien, en vervolgens varen we achter de oude melkfabriek langs naar de steiger aan de voor ons stuurboordszijde van het vaarwater. We binden Kuinre vast aan de boot.

Kuinre. Rechts eenzaam ons bootje

Afgelegde afstand 13,6 kilometer in 1 uur en 48 minuten met een gemiddelde snelheid van 7,6 km/h. Brandstofverbruik: 2,5 liter diesel. We passeren 1 brug en 1 sluis.

Maandag 18 juni 2018

"Zomaar een aanlegplek is altijd leuk" staat er in het scheepslogboek. Je moet niet altijd hetzelfde doen en dus... we varen vandaag via Ossenzijl naar Steenwijk, maar slapen daar niet. Sterker nog: we laten die stad links liggen! Onderweg passeren we het schip van de Havendienst, een klein bootje van een agrariër met veel humor... Na ons vertrek om half elf varen we na ongeveer een uur via de Ossenzijler Sloot door de brug en gaan daarna bakboord uit. Het is even manoeuvreren, aan de andere zijde liggen wat schepen die niet door hebben dat er ook wel eens verkeer richting Steenwijk gaat... Bij de Hogewegsbrug is met druk bezig met de vervanging van het remmingwerk, wat enige vertraging op kan leveren. Wij merken er niets van, zwaaien naar de brugwachter en vervolgen onze vaarweg. Hoewel dit een kanaal is met weinig bochten is het altijd een fraai gezicht. Varend in de richting Steenwijk de Wieden aan stuurboord en het hoge land aan bakboord. Verderop in het land de boerderijen, wat vee en bouwland met bieten of mais. Zo gaan we door, langs de Meenthebrug en de Hesselingenbrug. Nadat we door deze laatste brug zijn gekomen en opnieuw de brugwachter hebben toegezwaaid (sinds enkele jaren is de automatische brugbediening gelukkig weer vervangen door echte brugwachters), besluiten we dat het wel mooi is voor vandaag en leggen aan op de aanlegplek vlak voorbij de brug. Langzaam maar zeker wordt de lucht grijzer en wakkert de wind aan. 

Het wordt steeds donkerder, en even later steekt de wind echt op. De schipper plaatst de windmeter maar weer eens op de grijplijst op het kajuitdak en meet daar een forse bries met uitschieters naar windkracht 7. En even later wordt het nat, erg nat: de regen stremt de boot. Vanuit het veilige stuurhuis ziet dat er zo uit.

Het is eigenlijk wel een imposant gezicht. Nadat de regen weer is opgehouden (het was maar een bui...) ziet het land er nog steeds wat grauw uit. De zon is achter de wolken verdwenen, een loodgrijze lucht hangt boven het mais dat nawiegt in de wind.

Toch is er hoop op betere weersomstandigheden, er zijn immers opklaringen aangekondigd, en morgen zou het … Weer een tijd later breekt de lucht en dan verdwijnen de wolken langzaam maar zeker.

Terwijl we grappen maken over de belevingsvlucht (ieder overvliegend vliegtuig wordt door ons zo aangeduid) gaat de zon voorzichtig wat schijnen, maar langzaam maar zeker wordt het ook wat minder licht: het eind van de dag nadert. Dat levert deze plaatjes op.

We varen vandaag 17,9 kilometer in 2 uur en 18 minuten met een gemiddelde snelheid van 7,8 km/h. Brandstofverbruik: 3,2 liter diesel. We passeren 4 bruggen.

Dinsdag 19 juni 2018

Op weg naar een andere Hanzestad dan die van onze ligplaats. We passeren de Thijendijksbrug, gaan bij Steenwijk het Steenwijker Diep op en gaan met een gematigde snelheid in de richting van Geertien. Onderweg zien we wat schepen op aanlegplekken liggen, maar we vervolgen onze weg. Ook onze vaste aanlegplek "Tussen de bruggen" wordt gepasseerd, ons doel ligt immers verderop. Langs de weg wordt een kabel in de grond gewerkt, ook hier wordt een glasvezelnetwerk uitgerold. Na de draai naar bakboord de Wetering op (lastig om te zien of er verkeer is, een oproep via de marifoon heeft hier geen zin) varen we nagenoeg lege terras van Geertien. We komen op het Giethoornse Meer, dat reeds in de laatste ijstijd is ontstaan, houden daar de geul aan die ons naar de Valsche Trog voert. Zo komen we om twee minuten over twaalf aan bij de sluis, die dan middagpauze viert. Dat doen wij dus ook maar... Liggen we daar aanvankelijk alleen, al snel meert een boegschroefspecialist achter ons, en liggen er meer schepen te wachten. En natuurlijk heb je schippers die denken dat je wel door een dichte sluisdeur heen kunt gaan. Ze varen onverrichter zake terug...

Om even over een wordt de Beereboot geschut, en varen we … O, wacht, de mensen die na ons de sluis in vieren hebben al los gemaakt en willen vertrekken. Op je beurt wachten? Nooit van gehoord... Na wat geroep vaart de Beereboot toch als eerste naar buiten, om zo een echte aanvaring met schade te voorkomen. Ze zetten tegenwoordig ook maar zo van alles aan het roer... Even later varen we om het remmingwerk heen en leggen aan voor huisnummer 13, onze vaste plek in Blokzijl. Mooi uitzicht!

Blokzijl...

Afgelegde afstabd: 14,5 kilometer in 1 uur en 48 minuten met een gemiddelde snelheid van 8,1 km/h. Brandstofverbruik: 2,5 liter. We passeren 3 bruggen en 1 sluis.

Woensdag 20 juni 2018

Deze dag is een gedenkwaardige. Terwijl wij genieten van onze laatste vakantiedag sterft in Zwolle onze goede vriend Gerard na een vrij kort ziekbed. De zeiler in hart en nieren, die altijd sprak van de gestolen zee als hij het over de IJsselmeerpolders had, is niet meer.

Van Blokzijl naar Kampen, een bijzinder bekende route "buiten om", zoals dat in ons jargon heet. Dat betekent door de oude zeesluis (die niet meer draait) en via het Vollehover Kanaal, Kadoelermeer en Zwanendiep naar het Scheepvaartgat… De rest is welbekend, een bijna wekelijks vaartochtje, maar daarom niet minder mooi! Onderweg ligt een zeiljacht met twee masten voor anker voorbij het eiland in het Kadoeler Meer. Ineens realiseert de schipper zich dat het de vrienden uit Marknesse zijn, die met de Käthe naar kennelijk de nacht hebben doorgebracht. Veel te laat komt die gedachte op, en dus wordt veel te laat het onderstaande zoekplaatje gemaakt...

Daarna gaat het verder, over de bekende vaarwateren, langs de naald, waar we meren om de middagpauze bij de Ganzensluis te ontlopen. We weten dat we een dag eerder aankomen in onze haven, vanwege het slechte weer dat voor morgen is voorspeld. Stuiteren op de IJssel is niet zo ons ding, zal ik maar zeggen. 

Om  kwart voor twee varen we na geschut te zijn in de Ganzensluis de IJssel op, na nog eens 800 meter gaan we stuurboord uit de haven in. Daar zijn de eikenprocessierupsen ook nog steeds aanwezig (we zijn zo gastvrij dat ook die beestjes langer mogen blijven). Het varen deze vakantie is gedaan, maar we blijven nog even op de haven om van de vrijheid te genieten.

Afgelegde afstand: 30,5 kilometer in 4 uur met een gemiddelde snelheid van 7,6 km/h. Brandstofverbruik: 5,2 liter diesel. We passeren 1 sluis.

Donderdag 21 juni 2018

Gevaren wordt er niet meer, de laatste dag van de vakantie aan boord is altijd bedoeld voor schoon schip maken en de was doen. De schipperse doet het laatste thuis, het eerste is een klusje voor de schipper in de haven. Het beloofde weer breekt los: een harde wind uit westelijke richting stuwt het water van de rivier op, van boven komt water uit Zwitserland en recht van boven valt af en toe het een en ander uit de lucht. al snel stijgt de waterspiegel tot boven de beschoeiing. Het land  achter de steiger loopt onder... Op e IJssel worstelt een motorjacht met de golven, een sleepboot vaart in een gordijn van water stroomafwaarts en de wind giert door de masten. Windkracht zeven is toch flink weer...

We hadden een mooie vakantie met goed weer! Na thuiskomst moet de schipper maar weer eens even aan de Oude Dame gaan sleutelen...