gevaren route: Kampen - Meppel - Diever - Appelscha - Donkerbroek - Gorredijk - Earnewâld - Zwaagwesteinde - Dokkum - Bartlehiem - Wergea - Grou - Akkrum - Tsjûkemar (Tsjûkepôle) - Blokzijl - Kampen
Gevaren afstand: 297,8 kilometer, aantal vaaruren: 37 uren en 42 minuten, verbruikte brandstof 52,5 liter.
Donderdag 17 augustus 2017
Voordat we met vakantie gaan bezoeken we traditiegetrouw de moeder van de schipper, die de komende week 93 jaar zal worden. In het verpleegtehuis heeft men echter weinig tijd voor ons, en de toestand vn moeder is niet zodanig dat we daar lang blijven. Dat alles heeft tot gevolg dat we om half twaalf al vertrekken vanuit onze thuishaven, ongeveer 22 uur eerder dan we hebben bedacht. Bij het Koggeschip bunkeren we 90,05 liter diesel voor € 117,05. Daarna varen we verder om rond half drie te meren in de Aremberger Gracht. Het weer is niet verkeerd: de luchtdruk is ongeveer 1011 hP, de temperatuur bedraagt zo'n 20 graden en er staat een windje 3 vanuit het zuiden. De lucht is geheel bewolkt.
's Avonds maken we een wandelingetje naar De Belt, het restaurant aan het water van de gracht, waar we een voortreffelijke start van onze vakantie maken.
 |
| De Belt, goed voor een lekker etentje! |
Afgelegde afstand: 22,1 kilometer, vaartijd: 3 uur, 6 minuten, verbruikte brandstof: 4,4 liter. 2 sluizen.
Vrijdag 18 augustus 2017
Om half elf gaat het anker op, en vertrekken we in de richting van het land van Bartje. Via de Belterwiede en het Kanaal Beukers-Ossenzijl varen we naar de Beukerssluis. Daar is het wat druk: we missen de schutting en moeten wachten, zodat onze passage een half uur duurt. Maar ach, we zijn met vakantie, dus wat zou dat? Om kwart voor twee zijn we gevorderd tot de Paradijssluis, waar een aantal bootjes op de aanlegplaats ligt. We denken dat ze dat doen voor de overnachting, maar het blijkt dat er ook enkele zijn die verder willen. Een beetje voor onze beurt liggen we daardoor in de sluis... Na de sluis knopen we vast voor een overnachting. Daar denken we dat een schip uit Urk in de brand staat, er komt flink wat rook uit. Het blijkt dat ze daar per ongeluk de kachel hebben gestart, een kachel die niet helemaal jofel nootje is, en uit een soort van protest een tactisch rookgordijn produceert.
We bestuderen de treinpassages, zien een oude Volkswagenbus T2 en een mooie Kever, maar missen het oldtimergebeuren dat daar in de buurt plaatsvindt. Tja, je kunt niet alles hebben.
We varen 16,3 kilometer in 3 uur en 12 minuten, passeren twee sluizen, 2 bruggen en verstoken 4,5 liter diesel.
Zaterdag 19 augustus 2017
Vandaag zullen we wel weer terechtkomen bij ons vaste stopplekje als we de Hoofdvaart op gaan: de Haarsluis. Het is half bewolkt, 18 graden en een windje 4 uit het zuidwesten. We hebben zeven minuten nodig om de spoorbrug van Meppel te passeren om daarna nog enkele bruggen te laten draaien. O ja, er zijn natuurlijk ook allerlei sluizen op dit traject, dat zich kenmerkt door mooie eiken langs de waterkant, verkeer op wat vroeger het jaagpad langs het kanaal moet zijn geweest en de gemaaltjes bij de sluizen, die 's nachts het kanaal weer vol met water pompen. Door al dat schutten loopt het langzaam leeg, want Assen ligt wel 11 meter hoger dan Meppel...
We varen vandaag 19,6 kilometer, in 3 uren en 12 minuten, verstoken 3,7 liter diesel en passeren 11 bruggen en 3 sluizen.
Zondag 20 augustus 2017
Het leven van een schipper gaat onder veel bruggen door en passeert vele sluizen, dat wordt ook vandaag wel weer bewezen. De Beereboot vertrekt onder een volledig bedekte hemel bij een temperatuur van 19 graden. Het miezert een beetje en om 11:00 uur regent het zelfs. De wind is wat minder dan gisteren en komt uit dezelfde richting. We genieten onderweg van het voorbij glijdende landschap, zoals zich dat onder de kruinen van de eiken op de wal laat bekijken. We zien koeien, kalkovens, verkeer en sluizen, gemalen en bruggen langskomen. Het Drentse landschap is mooi, het varen gaat heel rustig en we leggen toch een afstand van ruim 14,5 kilometer af. Die afstand brengt ons naar Appelscha, dat op de Turfroute is gelegen. Die zijn we rond 11:50 uur opgevaren via de Witte Wijksbrug.
Dit jaar is de route gratis, vroeger betaalde je een bedrag van op het laatst tegen de € 20,--. Later horen we dat het beheer van vaarwater en bijbehorende kunstwerken niet meer bij de Stichting de Nije Kompagnons ligt, maar is overgegaan naar de provincie. Dat zal in de toekomst wel gevolgen hebben.
Ons plannetje om uit eten te gaan in het ooit zo gezellige Appelscha slaagt niet: het restaurant dat we in gedachten hebben is gesloten en de andere gelegenheden ogen òf niet aantrekkelijk, òf verlaten, òf zijn eveneens dicht. Ook vinden we het dorp nogal rumoerig met aan beide zijden van het kanaal een verkeersweg die druk bereden wordt. En omdat het zondag is, komen er toch nog veel dagjesmensen langs.
We varen vandaag 14,6 kilometer in 2 uur, verstoken 2,6 liter brandstof en passeren onderweg 11 bruggen en 3 sluizen.
Maandag 21 augustus 2017
Vandaag varen we verder, Appelscha hebben we wel gezien. Maar eerst helpt de schipper een paar "collega's" door de Smidsdraai en maakt hij een babbel met een stel uit ... Ja, uit onze eigen haven in Kampen! Na de Smidsdraai komen we bij het Stokersverlaat. Het kost bijna 35 minuten om deze sluis te passeren en in de wachttijd maken we een babbel met de mensen van de boot voor ons. Elf minuten na het vertrek uit deze sluis liggen we al weer voor de volgende: het Fochteloër Verlaat. Het bijzondere van de sluisjes op deze route is dat ze stampvol water komen, waardoor je bijna met je boot op de vaste wal belandt. Lastig om aan land te gaan, en dat is in iedere sluis wel nodig, want ze hebben allemaal zo'n "handige" stang waaraan je je landvasten moet bevestigen. Maar vooralsnog is dat niet aan de orde...
Daarna varen we verder en zo'n 25 minuten later passeren we de fietsbrug van Oosterwolde. Ooosterwolde is altijd leuk binnen komen, al ligt het kanaal daar wel vrij diep. Kijk maar.
We passeren hotel "De Zon", het pand waar ooit een oud-collega van de schipper werd geboren.
De brug draait voor ons, en we zijn in het gezelschap van een schip waarvan de bemanning niet weet hoe je moet varen... Altijd spannend, als je zo'n stel zoetwatermatrozen in je nabijheid hebt. Maar gelukkig gaat het goed, en zij knopen vast aan de kade van Oosterwolde.
Wij varen verder in de richting van Donkerbroek. Als we daar aan komen is er helemaal aan het einde van de rij (voor ons het eerste plekje) een plaatsje beschikbaar. Daar maken we Donkerbroek vast aan ons schip, zetten de stoeltjes buiten en puffen uit in de warmte. We hebben een gesprekje met onze buren, die al op leeftijd zijn maar in een mooi schip rondvaren, een platbodem die door de schipper zelf is opgeknapt.
We bezorgen de mensen op deze plek wat verantwoorde literatuur (de Palaver, het blad van onze vereniging) en gaan te voet het dorp verkennen. We zijn op zoek naar een plek waar ze bier verkopen... En die plek is er: Het Witte Huis. Op het terras genieten we van ijs met advocaat, slagroom en chocoladesaus... En we kunnen meeluisteren naar een "therapeutisch" gesprek dat een dame en een heer voeren met een jongedame die kennelijk wat minder geluk in het leven heeft gehad. Natuurlijk nuttigen we ook datgene waarvoor we kwamen: enkele biertjes, voor de juiste vochtbalans...
Na dit alles maken we een plaatje van de kerk en de klokkenstoel van Donkerbroek en een praatje met de mevrouw van de overkant, die vertelt hoe ze daar terecht is gekomen.
Nu zorgt ze voor de plantjes van de overbuurvrouw, en voor de honden die achter in de tuin vertoeven.
Het is stil op de aanlegplek: de weg aan de overzijde van het kanaal is alleen toegankelijk voor fietsers en bestemmingsverkeer, doorgaand verkeer moet buiten het dorp om. Wij vinden dat een mooie maatregel, want dat zorgt voor rust.
afgelegde afstand 10,6 kilometer, 6 bruggen, 3 sluizen. Vaartijd 2 uur 30 minuten, gebruikte brandstof 1,3 liter.
Dinsdag 22 augustus 2017
Al weer de driënnegentigste verjaardag van de moeder van de schipper. Jammer dat ze dat zelf niet meer beseft, wat overigens ook de reden is om er niet meer voor thuis te blijven. Wij besluiten om deze dag een eindje te gaan fietsen. Maar wat is dat? De hele wereld lijkt wel hetzelfde plan te hebben: er komen non-stop grote groepen fietsers langs aan de overzijde van de vaart. O ja, het is fietsvierdaagse in Drente, we hadden dat al in Appelscha gehoord van mensen die daar met hun boot lagen en er speciaal voor gekomen waren... We trekken ons er niets van aan en besluiten dat we - vanwege de conditie van de schipperse - niet al te ver zullen fietsen. Over een mooie route (met dank aan de fietskaart) rijden we naar Oosterwolde, waar we bij De Zon op aanraden van een gezellige Brabantse meneer een speciaalbiertje bestellen. Smaakt perfect! Ondertussen komen er hordes fietsers langs, en de verkeersregelaar - die er erg veel zin in heeft - is er stikdruk mee. We genieten van een tweede glas bier (op één been lopen gaat wat lastig) en doen er een lunch bij. Smaakt prima! Daarna zoeken we de fiets weer op, maar zien ook een bijzonder motorvoertuig.
Daarna fietsen we terug naar ons bootje, alhoewel...
Die band wordt nu toch wel erg zacht, maar even oppompen, dat ding. Vijftig meter verder is hij al weer zo plat als een dubbeltje, dus daar moet iets anders aan de hand zijn. Het meisje fietst door naar de boot, en de schipper verandert van beroep: hij wordt tijdelijk fietsenmaker... De band is lek als gevolg van een geïmproviseerd velglint dat niet is blijven zitten: het plakband dat gebruikt is als velglint is verschoven en maakt een scherpe punt, die een gaatje in de band heeft geprikt. Dus plakken maar! Na die exercitie fietst ook de schipper naar het biertje (pardon, het bootje). Zo hebben we weer een leuke dag besteed.
Woensdag 23 augustus 2017
Het wordt tijd dat we weer wat diesel gaan opmaken. Het is de bedoeling dat we vandaag naar Gorredijk zullen varen, waar een mooie aanleg is in een parkje tegenover seniorenwoningen. Om acht minuten over tien steken we van wal, geven de meisjes die de nieuwe draaibrug in Donkerbroek bedienen een euro nadat we de watertank hebben gevuld. Vlak achter de draaibrug is een tweede brug gelegen en twintig minuten varen daarna een derde. Voor die derde moeten we ruim tien minuten wachten, ook een brugwachter is ondeelbaar... We maken een verre vaartocht, als je op de kaart kijkt...
We vertoeven in Russische sferen... Het verhaal gaat dat er ooit een cafeetje was in een dorpje waarvan de kroegbaas Peter heette. De man was erg bekend natuurlijk, en ook geliefd. Dat leidde er toe dat mensen uit de omgeving begonnen te spreken van Petersburg, als ze het over dat dorpje hadden. Tja, toen heette de nederzetting aan de andere zijde van de Compagnonsvaart als snel Moskou... Leuk verhaal, en - dat moet gezegd - een bijzonder mooi plekje. De vaart wordt omzoomd door groen en gaat daarin geheel en al schuil. Kijk maar eens!
De Compagnonsvaart in dat stukje "Rusland" biedt een feeëriek beeld. De meneer die met ons opvoer had wat problemen met de diepgang. Hij had het idee dat hij voortdurend met de kiel van zijn als motorboot gebruikte zeilschip door het veen ploegde. Het aardige was dat hij dezelfde dieptemeter heeft als ik en ook dezelfde waarde gepresenteerd kreeg. En die was ruimschoots voldoende, dus wat er nou aan de hand was?
Uiteindelijk komen we dan waar we willen zijn: Gorredijk. Inmiddels is de lucht dicht gezakt en is de zon wat ver te zoeken Toch liggen we er niet verkeerd.
Dat plan hebben we ook helemaal niet: we gaan eens even op verkenning uit en willen ook een hapje eten in de winkelstraat. Dat doen we op z'n Italiaans, en dat smaakt weer perfect. Zo'n maaltijd moet je er ook weer aflopen, dus dat wordt een wandelingetje naar de andere kant van het dorp, waar we vandaan zijn gekomen. We zien het aanlegplekje net buiten het dorp waar we een aantal jaren geleden, tijdens onze eerste Turfroute, hebben gelegen, maar de schipperse kan zich dat niet meer herinneren.
In 3 uur en 24 minuten hebben we vandaag 16,2 kilometer gevaren, 2,8 liter diesel opgestookt, terwijl we door 11 bruggen en 3 sluizen zijn gekomen.
donderdag 24 augustus 2017
Op naar de plaats van schaatsen en skûtsjes, de Aebelina en Et Wiid... Earnewâld dus. En dat wil de schipper nu eens niet via de geijkte route doen, maar via een vaarweg die pas twee jaar geleden beschikbaar is gekomen: De Skipsleat en het Polderhoofdkanaal. Je komt dan uit bij De Veenhoop, steekt daar over en vaart de Hooidamsloot in. Het lijkt een korte tocht, maar je komt onderweg best wat bruggen en een enkele sluis tegen. We willen wel weg, maar moeten eerst wachten op een konvooi van de andere kant, daarna zijn wij pas aan de beurt. Het had wel anders gekund, maar dan moet je voor dag en dauw gaan varen en dat past niet in ons vakantieschema.
Maar voordat je zover bent, moet je eerst Gorredijk verlaten, en dat is een aardige tocht. Vijf bruggen liggen er tussen ons en de Sluis, die op een afstand van 625 meter van onze aanlegplek is gelegen. Maar dank zij de brug- en sluiswachters liggen we al spoedig in die sluis te dobberen: slechts vier minuten duurt het voordat we er binnen varen. De temperatuur is aangenaam (21 graden), het is half bewolkt en het zicht is prima. Onderweg genieten we van het landschap, de huizen en de andere mooie dingen vanaf het water. De Skipsleat ligt ongeveer 1800 meter na de Rolbrêge, die vlot voor ons draait. Om de Skipsleat op te kunnen moet je door een sluisje met een drempeldiepte van 90 centimeter... Voor ons geen probleem, maar onze buurman vindt het allemaal maar wat spannend. Hij maakt vandaag een rondje met vrienden en voor hem is dit kanaal ook de eerste keer. We geven hem een Palaver mee voor onderweg, hij komt wel eens in Kampen overnachten. Na de sluis (die je zelf moet bedienen) varen we naar Nij Beets. Vlak langs de huizen en in het dorp maken we een zeer scherpe draai naar bakboord, naar het Polderhoofdkanaal. Er ontvouwt zich een leuk beeld: een kaarsrecht kanaal met een lengte van zo'n 5 kilometer met 7 bruggen die het water in twee verschijningsvormen overspannen: kaarsrecht of gebogen. Je ziet zo achter elkaar liggen, afgewisseld door boerderijen en groen.
Ondanks de lengte zonder bochten een leuk stukje vaarwater, dat bij De Veenhoop via een sluis uitkomt in het Grietmansrak. Daar ontlopen we het veerpontje en varen de Hooidamsloot in. Het gaat daar allemaal wat vreemd: als we er nog een eind vanaf zijn, gaan de lichten van de Hooidambrug op groen, de brug draait voor ons terwijl we er zo onderdoor kunnen. Tenminste, voor ons? Neen hoor, plotseling gaat het spul op rood en kan het zeiljacht vanaf de andere kant opstomen... Brugwachter in de mist of leerling die aan de knoppen zit? Uiteindelijk varen wij door en we worden opgelopen door een sloep met - hoe kan het ook anders - veel haast en een enorme golf aan de kont. Gelukkig komen we goed aan in Earnewâld, waar we een mooi plekje in kunnen pikken.
Bij Westersail strijken we neer voor een versnapering, in de selsbetsjinning van Wester doen we wat boodschappen en vervolgens maken we een wandelingetje door het dorp. Als we terugkomen van Westersail is er een jongetje van een jaar of negen, tien die aan de schiper vraagt of die kan schaken. En zo kan het gebeuren dat de schipper ineens op een reuzenschaakbord met een kereltje van de basisschool in de slag gaat en ontdekt dat het ventje de schaakkunst goed beheerst. De partij duurt een flinke tijd en bezorgt de schipper af en toe flinke hoofdbrekens. Uiteindelijk besluiten we tot remise, waarna het mannetje een nieuw vriendje voor een partijtje schaak weet te strikken. Die schaakpartij is een leuke onderbreking van de dag! Daarna gaan we weer terug naar het bootje en kijken naar de reuring die er is.
We voeren deze dag 20,9 kilometer, gebruikten daar 3,8 liter diesel voor en waren er 3 uren en 18 minuten mee bezig. Op onze tocht waren er 11 bruggen en 3 sluizen.
vrijdag 25 augustus 2017
Nadat we bij een temperatuur van 25 graden en een bijna onbewolkte lucht om tien over half twaalf zijn vertrokken gaan we op even na twaalf uur stuurboord uit het PMK op. Onderweg zien we de kraan die in de Nauwe Saiter een Lancaster bommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog moet gaan lichten. De vaarweg is tot november gestremd.
De schipper ziet een tanker naderen, maar duurt een behoorlijke tijd voordat het schip ons passeert. Uiteindelijk komen we op het Burgumer Mar, waar we bakboord uitgaan, de Kuikhornster Vaart in. We varen door totdat we bij de aanleg LM 42B zijn aangeland, dat lijkt ons wel een leuk plekje. Een eindje voorbij Zwaagwesteinde, of Westerein, zoals ze daar zeggen.
We varen vandaag 23,2 kilometer, gebruiken daarvoor 3,9liter diesel, doen er 2 uur en 48 minuten over.
Zaterdag 26 augustus 2017
De volgende dag gaan we fietsen. Per slot van rekening hebben we niet voor niets twee van die stalen rossen achterop staan. We besluiten dat we onze tocht niet al te lang zullen maken (rekening houdend met de conditie van het meisje), maar we maken een leuke rit. Onderweg komen we een gemaal tegen dat drie oudere gemalen vervangt, zien we een door mensenhand gevormd natuurgebied en fietsen we langs mooie dorpjes. Uiteindelijk belanden we in een soort van kringloop/brocantewinkel, waar we theekopjes voor de bus aanschaffen... Echt in jaren-zeventigstijl... En o ja, we doen ook nog een viswinkel aan voor een lekker bakje kibbeling-met-saus... Wat een luxe leven!
Uiteindelijk komen we via hetzelfde fietspaadje waarover we vertrokken weer terug bij ons bootje, dat inmiddels nieuwe buren heeft gekregen.
Zondag 27 augustus 2017
Het is tijd om weer eens verder te gaan, want zo'n vaarvakantie is niet oneindig. dus gaan we om ongeveer 10 over 11 anker op en varen via de Nieuwe Zwemmer naar het Oud Dokkumer Diep. Dat levert altijd een spannend moment op, want op een gegeven moment kruis je de Stroobosser Trekvaart, die schuil gaat achter een dijk waar een autoweg op ligt. Ik bedoel maar: je kunt helegaar helemaal noppes zien! Gewoon een gokje, die oversteek. Maar het gaat goed, en we tutteren rustig verder door het Friese landschap. Een visbootje vaart min of meer met ons mee, maar heeft wat meer haast. De schipper heeft een omwegje bedacht: niet via de Stroobosser Trekvaart, maar via de Alde Lunen, een mooi kronkelend vaarwater, dat het Oude Dokkumer Diep verbindt met het Dokkumer Grootdiep. Via dat laatste water varen we in rustig tempo naar Dokkum. We pakken nog een half uur middagpauze mee bij de Woudabrug, dat geeft ons mooi de gelegenheid om ook even een bammetje op te peuzelen. Zeven minuten na de middagpauze kunnen we verder en een klein uurtje later arriveren we in de voormalige Admiraliteitsstad. Daar meren we af tegenover het Admiraliteitsgebouw en de pakhuizen van de Erven Brouwer. Natuurlijk genieten we ook 's nachts van het uitzicht...
den was als het water zag: dan MOEST er gewommen worden, en was hij er bijna niet meer uit te krijgen...Vaartijd:2 uur, 36 minuten, afgelegde afstand 20,2 kilometer, verbruikte brandstof 3,3 liter.
Maandag 28 augustus 2017
De volgende ochtend hebben we ons maar even verwend met een K&A: koffie met appelgebak, bij de Posthoorn. Ik steel het plaatje van dit hotel even, dan krijgt de lezer een goede indruk van waar we zaten (natuurlijk op het terras, want het was bijna 30 graden...)
Om half één maken we los en omdat in het aangrenzende havenbekken aan de andere kant van de Hoogstraatbrug (waar het keerpunt van de Elfstedentoct is) wordt gewerkt - er is daar een stremming - gaan we via de Woudpoortsbrug op weg naar Burdaard en Bartlehiem. Het kost een uur om het mooie Dokkum te verlaten (je moet toch door drie bruggen en er is slechts één brêgewipperen ook nog een charterschip). Uiteraard laten we het charterschip voorgaan, het is immers een groot schip... In Burdaard passeer je twee bruggen en moet je € 3,50 neertellen voor de opening. Maar goed, daarna "kronkelen we verder de Ee af, en belanden uiteindelijk in het altijd weer mooie Bartlehiem. Daar gaan we stuurboord uit, onder het wereldberoemde bruggetje door, de noordelijke Elfstedentocht-route op. Niet dat we nou naar Franeker gaan (dat had ons al op bezoek gehad dit jaar), meer voor het mooie aanlegplekje, vlak na de brug: LM 40B.
 |
| HET bruggetje... |
 |
| DE kookpot... |
We maken weer eens een maaltijd klaar in de gietijzeren kookpot-op-het-houtvuurtje en laten het ons goed smaken. We genieten van het mooie plekje en de ondergaande zon, maar zien in de lucht ook een naderende weersverandering.
We varen vandaag 13,7 kilometer in anderhalf uur. Dat kost ongeveer 2,7 liter brandstof, € 3,50 bruggeld en we passeren 6 bruggen.
Dinsdag 29 augustus 2017
Het is een heel mooi plekje, maar toch vertrekken we weer. We hebben een plan, en de schipper maakt meteen de fout om daarvan af te wijken. We hadden bedacht om de Ee recht over te steken, van de Finkumer Vaart naar de Oudkerker Vaart, maar neen hoor, we draaien stuurboord uit de Ee op. Gelukkig weet de schipper dat tegen te gaan door snel het schip te laten stoppen en keren, en net op tijd gaan we onder de betonnen brug door in de richting Oudkerk. Het vaarwater is niet heel erg breed of peilloos diep: we schatten de breedte op een meter of 20, en de diepte ligt ergens rond de 1,30 meter. Na de haakse bocht bij Oudkerk komen we bij de brug. Zelfbediening dus... Nou hadden we al een tijdje achter een Doerak aangevaren en die was net bezig de brug open te krijgen. Daarvoor moet je € 2,-- in de automaat stoppen, die je weer terug krijgt als je de brug weer sluit. Dat ging dus als volgt: meneer stopt die munt er in, wacht af wat gaat gebeuren, vaart door de geopende brug en vaart door. Wij sluiten de brug en worden zo € 2,-- rijker... We varen verder, onder de Canterlandse brug door, met al die tegeltjes, die samen een rijtje schaatsers vormen... Leuk kunstwerk en een mooi eerbetoon aan al die schaatsers die toch maar 200 kilometers op een dag schaatsen. We passeren de bekende oostzijde van Fryslâns hoofdstad en varen over het Akwadukt Langdeel naar PR 59, de aanlegplek voor de komende nacht. In de loop van de middag zakt de zon steeds verder weg en aan het einde van de dag overheerst de bewolking. Ook is de temperatuur aanmerkelijk lager dan gisteren. En natuurlijk komt er weer zo'n zoetwatermatroos-op-een-zeilschip langs die wil kijken of de kopjes van een motorboot ook door de kajuit kunnen vliegen... Vermoedelijk is 's mans verstand weggewaaid tijdens een zeiltocht gelet op zijn reactie als we hem duidelijk maken dat dit minder prettig is.
We hebben vandaag 16,8 kilometer gevaren in 2 uur en 24 minuten. daarvoor hebben we 3,1 liter diesel opgeofferd en passeerden we 1 brug.
Woensdag 30 augustus 2017
Vandaag varen we maar kort. Het weer is - zoals de schipper al zag aankomen - omgeslagen: geheel bewolkte lucht, een temperatuur van "slechts"18 graden, de wind in de noordhoek en regen. We passeren het huis met de Fiat500-windwijzer voor de tweede keer in de stromende regen, en arriveren na anderhalf uur in het dorp dat haar naam eer aan doet vanwege het altijd grauwe karakter van het weer: Grou.
Maar het viel allemaal wel mee, want verder in de middag werd het droog en maakten we een leuke wandeling door een mooi dorp. We hadden een kort onderhoud met een meneer die nog niet zo lang geleden een huis had gekocht en nu de hele tuin overhoop had liggen in een ultieme poging om alles weer in de oorspronkelijke staat terug te brengen. Een heel mooi huis met een mooie, ruime tuin.
Natuurlijk moet de inwendige mens ook verzorgd worden, en dus gingen we 's avonds maar naar De Kade, waar we heerlijk hebben gegeten.
Afgelegde afstand 9,3 kilometer, 1,8 liter brandstof. We hebben anderhalf uur gevaren.
Donderdag 31 augustus 2017
Al heel vroeg in de ochtend worden we wakker van lawaai en geschommel. Het lijkt verdorie wel of er iemand bij ons aan boord is...
Dit geheel van schip-met-daarop-een-sonderingswagen verscheen 's ochtend rond een uur of zeven in de Hellinghaven van Grou. Het spul kwam ongeveer tien centimeter achter ons scheepje langs en moest daar een haakse bocht om. Dus kwam er even een voet met een laars er om tegen onze boot... En dus waren wij klaarwakker...
We hadden een leuk gesprek met één van de mannen, die helemaal gelukkig was met dit soort "gepiel" in de kleine ruimte, Hij werkte voor een bedrijf in waterbouw en deed dat het liefst op kleine projecten in kleine watertjes. Hij vertelde dat de sonderingswagen precies boven een gat in het schip gemanouevreerd moest worden, om vervolgens een buis te laten zaken die op de bodem van de haven zou komen. Zo kon bepaald worden waar de harde bodem zich bevindt. Over het waarom kon hij ons niets vertellen, ze waren maar ingehuurd. Een ander wist te vertellen dat ze naar gas aan het zoeken waren, maar dat lijkt een vreemd verhaal, temeer omdat ook op andere plekken in het water is gesondeerd. Ondertussen is het regenachtige uiterlijk van Grou gewijzigd door een uitbundig schijnend zonnetje met mooie stapelwolken. Ik weet dat het gevaarlijk is dat te zeggen, maar een echt Hollands luchtje...
Vrijdag 1 september 2017
Voor ons is dit alles wel een reden om te gaan verkassen. Dat hadden we gisterochtend ook al gedaan (de mannen van het sonderingsschip vonden het wel prettig als we even uit de weg gingen, dan hadden ze de ruimte, dus hebben we maar ligplaats gekozen op de invalidenplek want die was toch leeg). En daarna gingen we weer terug naar ons plekje aan de steiger. Nu ging het echter naar de volgende plaats: Akkrum. Via het Pikmar en de Peanster Ee varen we naar het haventje in Akkrum waar we al zo vaak hebben gelegen. Dat past natuurlijk ook niet helemaal in het vakantieschema van vergeten aanlegplekjes, maar ja, een plan is er voor gemaakt om van af te wijken. Het weer is aardig opgeknapt, de temperatuur vertoont bijna weer zomerse waarden en we kunnen stellen dat het weer van gisteren een "dipje" is geweest.
In Akkrum ontmoeten we oude kennissen - oorspronkelijk uit Staphorst afkomstig - en daarmee hebben we een mooi gesprek over bootjes, vaartochten en aanverwanten. We besluiten dat we ook hier de pot niet op het vuur zetten, maar medewerkers van een restaurant in zullen schakelen voor de maaltijdvoorziening. Vervelend hoor, al weer uit eten... Dit keer is de Italiaan aan de beurt. We hebben eerst een geanimeerd gesprek met een jongetje en - als ze er bij komt, zijn moeder -en vernemen welke Italiaan de lekkerste pizza's maakt in Akkrum. Nou moet je altijd naar de locals luisteren als het om eten gaat, en dus genieten we van een bijzonder smakelijke pizza. Zelfs de schipper doet er zich tegoed aan (en heeft er totaal geen last van die nacht).
De afstand van vandaag was slechts 7,8 kilometer en kostte 1,4 liter diesel. Er is € 2,20 bruggeld betaald. We varen een uur en 12 minuten.
Zaterdag 2 september 2017
Deze tweede september zal ons geschiedenisboekje ingaan als een gedenkwaardige dag. Om 10 over half 11 vetrekken we uit het haventje van Akkrum (dat kost even wat moeite, we zijn en beetje ingebouwd, maar het gaat perfect). Bij de Meineslootbrug betalen we € 2,-- bruggeld, en daarna halen we bij Oost 44,61 litertjes diesel om voor € 58,89 de tank weer vol te krijgen. We slaan ook een jerrycan olie in en twintig minuten later gaan we echt op weg. We kiezen voor de route langs de Nieuwe Zandslootbrug en door de Terherner Sluis. Daardoor kom je op het Sneeker Meer. Daar is de "opdracht" om op een nette manier bij de Dolte uit te komen, want het vervolg van de uitgezette tocht leidt naar de Langweerder Wielen en de Scharster Rijn. Dat tochtje levert mooie plaatjes op.
Ondanks de consternatie weten we toch nog te genieten van een mooi eiland en een fraaie aanlegplek. De schipper maakt er nog fraaie beelden van.
De avond valt na een middag van praten en besluiten dat het mooi is geweest. Als de zon onder is gegaan, levert dat een mooi verstild beeld op met een zilveren maan en een fraaie weerspiegeling op het water.
Het lijkt wel of er bergen aan de horizon liggen, maar in het vlakke Fryslân is dat een mooie illusie.
In 3 uur en 45 minuten hebben we 26,9 kilometer gevaren, wat 4,8 liter diesel heeft gekost. We passeerden 2 bruggen en betaalden € 2,00 bruggeld. Er is 44,61 liter diesel gebunkerd tegen een prijs van € 58,89. Ook hebben we een jerrycan Kroon-olie gekocht voor € 35,00.
Zondag 3 september 2017
We vervolgen onze tocht naar de thuishaven. Dat is vandaag niet helemaal het doel, we zouden naar Blokzijl gaan. Vanaf het Tsjûkemar betekent dit in dit geval dat we de Meerkoet - een vaste tussenstop die oorspronelijk ook in onze planning zat - rechts laten liggen en via Linthorst-Homansluis en Ossenzijler Sloot naar het brugje van Kalenberg te varen. Onderweg passeren we de brug van Ossenzijl die ons drie minuten kost. Het is natuurlijk allemaal erg bekend terrein, maar toch is het steeds een mooie tocht, ook al omdat het zonnetje volop schijnt en de temperatuur prima is: 20 graden bij een windkracht 1.
Vlak voordat we de Helomavaart in gaan zien we een mooi platboomd scheepje liggen.
In Blokzijl maken we kennis met de Ja Koe Zie uit Veno, Ook wel bekend als Vollenhove. Op de foto niet te zien, maar aan de achterzijde van het vehikel is een soort van kachel gemaakt, die het water waarin e heren zich laven aan het meegebrachte bier op temperatuur moet houden. Met veel plezier rijden ze door het oude Hanzestadje.
afgelegde afstand: 31,0 kilometer, verbruik 5,7 liter diesel, gevaren tijd: 4 uur en 42 minuten, We passeren 5 bruggen en 2 sluizen, betalen bruggeld: € 4,40, havengeld € 10,00 inclusief € 2,00 toeristenbelasting.
Maandag 4 september 2017
De dag begint met een rondje bellen met het AMC, dat er in resulteert dat we dinsdagmiddag terecht kunnen. Het had ook vanmiddag gekund, maar dan moesten we zoveel porrie geven en vervolgens met het gas op de plank naar Amsterdam, dat leek ons ook geen goed plan. We maken ons op voor de tocht naar Kampen, een tocht die we ook vaak in de weekends varen. Via het Kadoeler Meer varen we naar het Zwarte Meer, waar een mooie strakblauwe lucht het water meekleurt. Dat levert een mooie plekje - en dus ook mooie plaatjes - op!
Na het Zwarte Meer volgt de Goot (we liggen wel vaker in de Goot) en het Ganzendiep. Het schutten in de Ganzensluis vergt een minuut of zes, en om kwart voor twee maken we vast op onze ligplaats in de haven van Watersportvereniging ZC '37 te Kampen.
We hebben in 3 uur en 48 minuten 30,4 kilometer afgelegd. Dat kost 5,1 liter brandstof. We passeerden 1 sluis.
In deze hele vakantie voeren we 297,8 kilometer.
Beste mensen
BeantwoordenVerwijderen2 leuke vaartochten !
Jammer dat het seizoen al weer voorbij is.
M.v.g.
Jaap (Basher)
Wij hebben er in elk geval heel erg van genoten! Niet veel gevaren, het afgelopen jaar, maar wel steeds heel erg mooi!
Verwijderen